در دنیای سینما بوده‌اند کاراکترهایی که برای همیشه در اذهان ماندگار شدند.
سرپی: در دنیای سینما بوده‌اند کاراکترهایی که برای همیشه در اذهان ماندگار شدند. گاه در قالب دو رقیب، گاه در قالب دو دوست و گاه در قالب دو رفیق صمیمی که فضاهایی جذاب و دراماتیکی را خلق کرده‌اند. به هر حال سینما از عناصر کلیدی عالم هنر است و خاطرات فراوانی را برای مخاطبانش به یادگار می‌گذارد و حتی برخی با این کاراکترها زندگی می‌کنند. در این مطلب به سرگذشت رفقای ماندنیِ تاریخ سینما می‌پردازیم.
جین هکمن و آل پاچینو / مترسک
«مترسک» فیلمی به کارگردانی جری شاتزبرگ و بازی جین هکمن و آل پاچینو محصول سال ۱۹۷۳ است. مکس (جین همکن) تازه از زندان آزاد شده‌است و به دنبال شریکی برای کار می‌گردد. در راه برگشت از زندان به فرانسیسکولیون (آل پاچینو) برمی‌خورد. مکس، فرانسیس را به شراکت در انجام شغلی دعوت می‌کند و فرانسیس هم قبول می‌کند. از طرفی فرانسیس از سرنوشت همسر و فرزندش بی‌خبر است و امیدوارانه شهرهای مختلف آمریکا را طی می‌کند تا به خانواده‌اش برسد.
بازی درخشان این دو غول سینما که تقریبا هر جایزه ای در عرصه بازیگری بدست آورده اند جلوه درخشان فیلم است ،صحنه های روان پریشی فرانسیس(آل پاچینو) در کنار حوض میدان شهر و صحنه های رقص ماکس(جین هاکمن) با مردی که قصد داشت در بار با وی درگیر شود از جمله این سکانس های درخشانند. نگاه فیلم به محیط از دید انسانهای بربادرفته جامعه آمریکاست تصاویر نشان داده شده از شهرهای آمریکا در فیلم مترسک آنقدر بی ریخت است که براحتی آن را میتوان با حاشیه اکثر شهرهای کوچک و دهات های کشور خودمان مقایسه کرد، نمونه این نگاه را در فیلم های اسکورسیزی دیده بودیم با این تفاوت که اسکورسیزی نمای زشت و بی ریخت جامعه شهری نیویورک رو به تصویر کشیده و شواتزبرگ حاشیه شهرهای کوچک آمریکا را.
مورگان فریمن و تیم رابینز / رستگاری در شاوشنک
رستگاری در شاوشنک فیلمی آمریکایی در ژانر درام به نویسندگی و کارگردانی فرانک دارابونت و بر پایه رمان کوتاه ریتا هیورث و رستگاری در شاوشنک (۱۹۸۲) نوشته استیون کینگ است که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد. الیس بوید ردینگ (مورگان فریمن)، به عنوان صدایی که قرار است روایتی خاص را برای ما به تصویر بکشد خودش روایت می‌شود.
و برای یک بار، کلمات بی جان به جای این که به داستان نفوذ کنند، به درون ذهن شما نفوذ می‌کنند. در حال تحمل حبس ابد به جرم قتل، وی ترکیبی از بدبینی و صداقت است. دوستی او با اندی (تیم رابینز) با اندی یکی از نکات برجسته The Shawshank Redemption است. فراموش نشود که ردینگ دارای چشمانی غم انگیز است. اما آن چشم ها هر دقیقه زنده هستند و در امید موجود در بن بست به چشم می‌خورند.
پاپیون و لوئی / پایپیون
پاپیون فیلمی در ژانر درام جنایی به کارگردانی فرانکلین جی. شافنر است. این فیلم محصول سال ۱۹۷۳ فرانسه و ایالات متحده آمریکا است و بر اساس رمانی واقعی از آنری شاریر به همین نام و با بازی استیو مک‌کوئین و داستین هافمن ساخته شده‌است. دوستی میان پاپیون و لوئی به عنوان تنها منشا بروز احساسات در دل جهنم گویان، تنها تجربه‌ی انسانی‌ست که تمام سال‌های زندان بین آن‌ها باقی می‌ماند. منبع لایزالی که با خروج هر باره‌ی پاپیون از انفرادی، بیش از پیش شعله‌ور می‌شود.
لوئی ورِ دیگر پاپیون است. مکمل او. سویه‌ای ضعیف و شکننده اما پُراحساس که تحمل حضور در زندان را ندارد، اما توان قرار هم ندارد. او محتاج کسی‌ست تا به او تکیه کند و پاپیون تکیه‌گاهی‌ست که ادامه‌ی حیات را برای‌اش میسر می‌کند. این وابستگی به پاپیون کمک می‌کند همواره رو به جلو فکر کند و راه‌های فرار تازه‌ای را بیآزماید. از غیاب انسانیت در کلیسا دل‌سرد نشود؛ از ماندن میان جزامی‌های هراسی به دل راه ندهد؛ و هر روز با طعمِ تلخِ رویا‌های از دست‌رفته‌اش از خواب برخیزد ولی هرگز ناامید نشود.
هری و لوید / خنگ و خنگتر
خنگ و خنگتر فیلمی است کمدی از برادران فارلی که در سال ۱۹۹۴ ساخته شد. فیلم یک نمونه کلاسیک از فیلم جاده‌ای است. احمق و احمق تر یا خنگ و خنگ تر داستان دو دوست خوش قلب، اما بسیار احمق، به نام‌های «هری» (جف دنیلز) و «لوید» (جیم کری)است که تصمیم دارند یک کیف پر پول را به صاحبش، که دختری زیبا است، بازگردانند. آن دو در این راه کل کشور را زیر پا می‌گذارند و گرفتار دردسرهای مختلفی می‌شوند.
آن‌ها تصمیم دارند یک کیف پر پول را به صاحبش، که دختری زیبا است، بازگردانند. آن دو در این راه کل کشور را زیر پا می‌گذارند و گرفتار دردسرهای مختلفی می‌شوند. اما مدل دردسرها و نحوه برخورد آن‌ها با این چالش‌ها در عالم رفاقت و دوستی جالب توجه و البته ماندگار است.
ساموئل ال. جکسون و جان تراولتا / پالپ فیکشن
داستان عامه‌پسند یا پالپ فیکشن (به انگلیسی: Pulp Fiction)؛ فیلمی آمریکایی، محصول سال ۱۹۹۴، به کارگردانی کوئنتین تارانتینو و در گونهٔ سینمای جنایی است. عمدهٔ شهرت فیلم به دلیل به نمایش درآوردن ترکیبی کنایه‌آمیز از خشونت و شوخ‌طبعی، داستان غیرخطی، اشاره‌های سینمایی، ارجاعات آن به فرهنگ عامه و دیالوگ‌های آن است.
جولز وینفیلد (ساموئل ال. جکسون) و وینسنت وگا (جان تراولتا) وارد یک آپارتمان می شوند تا یک کیف را از شریک رئیس خود، بدزدند. دو تبهکار حرفه‌ای در جریان یکی از جنایات به طرز عجیبی زنده می‌مانند. جولز این واقعه را نوعی معجزه و شفاعت الهی می‌پندارد که در حالیکه وینسنت صرفا آن را یک اتفاق می‌داند. جولز سعی در تحول دارد و از این کار دست نمی‌کشد ولی وینسنت به کار خود ادامه میدهد و معجزه را ناچیز می شمارد، خود در اتفاقی نادر کشته می‌شود.
