یحیی ممکن است در پایان این فصل، مثل حضور قبلی‌اش در پرسپولیس به تلخی از باشگاه جدا شود. شاید هم در پرسپولیس بماند. او بماند یا نه، باید در برخی کارهایش تجدیدنظر کند.
سرپی – امیر عبودزاده: از نظر اکثریت هواداران پرسپولیس، یحیی گل‌محمدی نقش اول شرایط اسفناک این باشگاه است. اگر در گذشته مدیریت باشگاه سیبل حملات بود یا بازیکنانی بودند که بار شکست‌ها را به دوش می‌کشیدند، این بار، جا ماندن از قهرمانی و نتایج غیرقابل قبول سرخ‌ها فقط یک متهم دارد: یحیی.
تصور هواداران این است که اشتباهات و کم‌کاری یحیی تیم را به اینجا رسانده. مسئله هم برایشان تنها بازماندن از جام نیست. این که تیم در تمام فصل اخیر پرنوسان و بدون صلابت بوده، این که با وجود برتری نسبی نتوانسته در دو دربی مقابل استقلال نتیجه بگیرد و مجموعه‌ای از رفتارهای یحیی باعث شده حالا او روی صندلی اول متهمان بنشیند. نه حامد لک و کارهای بچگانه و سوتی‌هایش، نه ملی‌پوشانی که در بسیاری از بازی‌ها کمتر از انتظار ظاهر شدند، نه مهاجمانی که چارچوب دراوزه را فراموش کرده‌اند، نه آل‌کثیر که با اصرار بی‌دلیل‌اش برای تن ندادن به جراحی مدت‌ها وقت خودش و تیم را تلف کرد، نه همه حاشیه‌ها و نه همه مشکلاتی که در فصل اخیر برای تیم به وجود آمده.
یحیی حتی کاری کرده که محمدحسن انصاری‌فرد و مدیریت فاجعه‌بارش برای پرسپولیس هم بتوانند در سایه بمانند و از حملات در امان باشند. انصاری‌فردی که با بدهی‌های میلیاردی و بستن درهای نقل و انتقالات به روی پرسپولیس ضربه‌ای به این باشگاه زد که کمتر دشمنی در تاریخ پرسپولیس توانش را داشته. اما حالا او هم بدون سوال و جواب و با خیال راحت نشسته و منتظر سرنوشت یحیی است.
یحیی ممکن است در پایان این فصل، مثل حضور قبلی‌اش در پرسپولیس به تلخی از باشگاه جدا شود. شاید هم در پرسپولیس بماند. او بماند یا نه، باید در برخی کارهایش تجدیدنظر کند. اگر می‌خواهد سال‌ها به عنوان یک سرمربی درجه‌یک در فوتبال ما دوام بیاورد. اگرنه، مثل بسیاری از درجه‌دوها می‌تواند با همین شیوه برای فصل‌های طولانی از این تیم به آن تیم و از این شهر به آن شهر برود. اما برای تکرار نشدن تجربه این فصل چه توصیه‌هایی باید به او کرد.
یک- یحیی اگر می‌خواهد همچنان در صدر فهرست مربیان مطلوب برای مدیران باشگاه‌ها جا خوش کند، باید تمرکزش را بر مربیگری و توی زمین بگذارد. علاقه به کسب درآمدهای متفرقه، خرید بازیکنان با انگیزه‌های غیرفنی و ارتباط با دلال‌ها، پدر یحیی را بیش از قبل درخواهد آورد. در فوتبال ما مربیانی بوده‌اند که به فکر کاسبی در چند جبهه بوده‌اند و شاید مدتی هم در اوج موفقیت مانده‌اند. تجربه نشان می‌دهد که یحیی نمی‌تواند یکی از آنها باشد. او همین حالا هم به اندازه کافی بدنام شده. انتخاب با خودش است که مربیگری حرفه‌ای با سختی‌هایش را انتخاب کند یا به مسیر راحت و پردرآمدتر و بی‌اعتبار برود.
دو- یحیی اگر می‌خواهد تیم‌هایش را برای قهرمانی ببندد باید همه چشم‌اندازش پایان فصل و جنگیدن برای جام باشد. تلاطم مداوم، بیانیه دادن و استعفا دادن و بهانه‌گیری اگر در تیم‌های دیگر هم جواب بدهد در پرسپولیس جواب نمی‌دهد. به نظر می‌رسد پرسپولیسی‌ها به اندازه کافی با برانکو و دنیزلی و قبل و بعد از آنها طعم مربیگری حرفه‌ای را چشیده‌اند. همین که امروز به جای بند کردن به داوری و فدراسیون و زمین و آسمان، مشکل را در باشگاه خودشان جستجو می‌کنند نشان می‌دهد که بهانه‌تراشی و رفتار غیرخرفه‌ای برایشان مشکلی را حل نخواهد کرد.
سه- سرمربی قرمزها باید تعارف را کنار بگذارد. اگر حامد لک روحیه ایستادن درون چارچوب را ندارد باید بنشیند روی نیمکت و حتی تمدید قرارداد با او زیر سوال خواهد بود. یحیی باید بداند تغییرات مداوم در خط دفاع و حمله حتی بهترین بازیکنان را از پا خواهد انداخت و از فرم خارج خواهد کرد. مربی که ایده روشنی دارد باید برنامه‌اش را در تیم پیاده کند و روی آن بایستد. چیزی که در پرسپولیس دیدیم سردرگمی و سرگیجه بود. این که چرا گل‌محمدی از دوران ثباتش در پدیده و همین پرسپولیس فاصله گرفته، سوالی است که خودش بهتر از همه جواب خواهد داد.
چهار- پرسپولیس بازیکن بزرگ و باظرفیت می‌خواهد. شاید استقلالی‌ها نخواهند اعترف کنند، اما بار بزرگ موفقیت این تیم در فصل اخیر روی دوش یامگا و ژستد و رافائل سیلوا بوده. بازیکنانی که در شرایط سخت و لحظات بحرانی هم می‌توانستند آرامش داشته باشند و کیفیت خود را حفظ کنند. پرسپولیس با بازیکنان متوسط و کم‌اثر به جایی نخواهد رسید. بازیکنی که در پرسپولیس بازی می‌کند باید ملی‌پوش یا نامزد پوشیدن پیراهن تیم ملی باشد. یحیی اگر متوجه نمی‌شود که اسدی و آقایی و بازیکنان در این سطح چه بلایی بر سر تیمش می‌آورند، باید فکری به حال مشاوران و تحلیل‌هایش بکند.
پنج- بازیکنان تاپ پرسپولیس در این فصل همه نزول کردند. از سرلک ملی‌پوش که تبدیل به بازیکنی بی‌انگیزه شده تا مهدی عبدی که معلوم نیست چه مشکلی دارد. حتی امیری و مهدی ترابی هم بازیکنان فصل‌های قبل نیستند. در تمرینات پرسپولیس چه اتفاقی می‌افتد؟ در اردوها چه شرایطی حاکم است که حتی بازیکن ممتاز هم از رده خارج می‌شود. یحیی اگر به این سوالات جواب ندهد بعدا هم مشکل خواهد داشت. در هر تیمی.
شش- یحیی در دو فصل اخیر حتی یک بازیکن جوان هم نتوانسته معرفی کند. نه از بازیکنان خود باشگاه و تیم‌های پایه و نه از جوانان تیم‌های دیگر. این روند برای پرسپولیس نابودکننده است. پرسپولیس همیشه بازیکنانی را رو کرده که توانسته‌اند در آینده باشگاه عصای دست مربیان باشند یا حتی با ترنسفر شدن منابع مالی را غنی کنند. در دو فصل اخیر تنها کسی که رشدی داشته مهدی عبدی بوده که او هم به این روز افتاده. یحیی باید به مدیران و هواداران توضیح بدهد که آورده او چیست. این که تیم او چرا اینقدر بی‌انگیزه و بدون جاه‌طلبی بازی می‌کند، این که چرا عطش بردن و جنگندگی ندارد به شرایط روحی مربی و فضای حاکم بر تیم برمی‌گردد. او در هر تیمی که باشد با این پرسش‌ها مواجه است.
به نظر می‌رسد بیش و پیش از همه، سرمربی بزرگ ما باید با خودش تسویه‌حساب کند و ببیند چند چند است. برگشتن به کورس رقابت سخت نیست. به شرط این که مسئله‌اش را پیدا و آن را حل کند.
